Το πάγκρεας είναι ένα όργανο, περίπου 15 εκατοστών, που βρίσκεται βαθιά μέσα στην άνω κοιλιακή χώρα. Περιβάλλεται από το στομάχι, το λεπτό έντερο, το ήπαρ και το σπλήνα. Το πάγκρεας παράγει και απελευθερώνει πεπτικά ένζυμα και ορμόνες. Τα πεπτικά ένζυμα βοηθούν στην πέψη των τροφών και από τις ορμόνες, η ινσουλίνη ρυθμίζει το σάκχαρο του αίματος.
Τι είναι η οξεία παγκρεατίτιδα;
Η οξεία παγκρεατίτιδα είναι η φλεγμονή του παγκρέατος. Μπορεί να προκαλέσει ξαφνικό και έντονο κοιλιακό άλγος με εμέτους. Οι πέτρες στη χολή και η χρήση αλκοόλ είναι οι πιο κοινές αιτίες. Άλλες αιτίες είναι τα πολύ αυξημένα τριγλυκερίδια, φάρμακα, νόσοι των χοληφόρων, ιογενείς λοιμώξεις κ.ο.κ. Σε ένα σημαντικό αριθμό περιπτώσεων η αιτία είναι άγνωστη και πιθανώς συσχετίζεται και με διάφορα γονίδια.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Η πιο συχνή παρουσίαση είναι πόνος στο στομάχι που μπορεί να διαρκέσει για μερικές ημέρες. Μπορεί να είναι συνεχής, μπορεί να αντανακλά στην πλάτη ή άλλες περιοχές. Ο πόνος μπορεί να είναι ξαφνικός και έντονος ή μπορεί να ξεκινήσει σιγά και να χειροτερεύσει μετά το φαγητό. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο και πυρετό.
Πώς γίνεται η διάγνωση της οξείας παγκρεατίτιδας;
Η διάγνωση γίνεται συνήθως όταν υπάρχει ιστορικό οξέος κοιλιακού πόνου και αύξηση των παγκρεατικών ενζύμων. Η αξονική τομογραφία (CT) είναι σε αυτές τις περιπτώσεις χρήσιμη για τη διάγνωση.
Ποια είναι η θεραπεία;
Οι ασθενείς με παγκρεατίτιδα συνήθως νοσηλεύονται. Η θεραπεία εξαρτάται από το πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματα. Ήπιες περιπτώσεις μπορεί να ανταποκριθούν σε απλή υποστηρικτική φροντίδα. Αυτή περιλαμβάνει ξεκούραση του εντέρου και λήψη ενδοφλέβιων υγρών και αναλγητικών. Ο ασθενής μπορεί να ξεκινήσει υδρική δίαιτα, όταν ο πόνος έχει υποχωρήσει, δεν έχει ναυτία ή έμετο και αρχίζει να πεινάει.
Για μέτριες έως σοβαρές περιπτώσεις απαιτείται πολύ στενή παρακολούθηση. Σε τέτοιες καταστάσεις υπάρχει κίνδυνος για πολυοργανική ανεπάρκεια και άλλες επιπλοκές. Επιπλοκές της σοβαρής παγκρεατίτιδας περιλαμβάνουν λοιμώξεις, δημιουργία κύστεων ή ακόμα και αιμορραγία.
Σε περίπτωση που η παγκρεατίτιδα οφείλεται σε πέτρες τότε μπορεί να χρειαστεί αφαίρεση των λίθων με ειδική ενδοσκοπική επέμβαση που ονομάζεται ERCP. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ασθενείς με παγκρεατίτιδα από πέτρες μπορεί να υποβληθούν και σε χειρουργική αφαίρεση της χολής για αποφυγή μελλοντικών επεισοδίων παγκρεατίτιδας.
